تکیه گاهی است که بهشت زیر پایش نیست . . .
اما همیشه به جرم پدر بودن باید ایستادگی کند و
با وجود همه مشکلات ،
به تو لبخند زد تا تو دلگرم شوی . . .
که اگر بدانی چه کسی کشتی زندگی را
از میان موج های سهمگین روزگار ،
به ساحل آرام رویاهایت رسانده است ؛
” پدرت “را می پرستیدی . . .